Bach denkt als een violist… zei Albert Schweitzer ooit en hij vervolgde: wil je een klavierstuk van Bach goed spelen dan moet je het zo weergeven, als werd het door een strijkkwartet uitgevoerd. Nog steeds te denken geven, vind ik. Maar daar gaat het me nu niet om. Toen ik het archief van de verdwenen Christuskirche (Bexstraat) doorploegde, stuitte ik plots op een mooi gedrukt karton, waarop het programma van een orgelconcert stond. 1 november 1904, gespeeld door Albert Schweitzer.
Schweitzer is er niet meer, het orgel is er niet meer (de kerk is in de jaren 1970 gesloopt met inboedel en al. Monumentenzorg was met haar inventaris nog niet buiten de leien geraakt…).
Het programma is het enige dat rest.